Forum Tawerny Pod Jednorożcem

JessiFields

Tak zwane short'y to opowiadania, ale takie które by uznać je opowiadaniami są nieco za krótkie. Po za tym to bardzo ciekawy sposób pisania, a nie trzeba się rozwodzić tylko pisać tak jak się chce.

Prezent gwiazdkowy

Zobaczył ją stojącą przy wystawie. Malowała usta na mocny czerwony kolor. Dojrzała jego wzrok w szybie, odwróciła się. Stali na przeciwko siebie, wpatrywali się, pożerali nawzajem wzrokiem. On, młody student psychologii, nieśmiały, dobrze wychowany, ubrany w dżinsy i sweter. Ona stojąca na rogu w zimne wieczory, bystra, ubrana w kusą spódniczkę podkreślającą jej nogi. Tak różni, ale jednak tak blisko. Słowa nie były im potrzebne, wystarczyły tylko gesty i wzrok. Ale co to był za wzrok, pełen uczucia. W jednej chwili nic nie mówiąc znaleźli się w jego samochodzie, a w drugiej byli już u niej w mieszkaniu. Drogę od drzwi do kanapy znaczyły ubrania. Jej płaszcz, jego sweter, bluzka, spodnie, spódniczka, rajstopy, podkoszulek. Dotykali się delikatnie, sprawdzali własne reakcje. Gładziła go po ramionach torsie i brzuchu, a on kontemplował jej nagie i kształtne piersi. Nagle wstrząsnął nimi dreszcz emocji, poczuli nagłą potrzebę bycia jeszcze bliżej. Ich ciała złączyły się tańcu, szybkim, gwałtownym. Czuła jakby wreszcie ktoś ją kochał. Mimo to w głębi duszy wiedziała, że będzie tak jak zawsze. Rozbieranki, ruchanki, kasa i papa. Po jakimś czasie opadli na pościel, pot mieszał się ze łzami. Zapalił papierosa, dym układał się w nic nie znaczące obrazy. Obejmował ją jedną ręką. Nie chciał myśleć o tym co teraz będzie, jak będzie, lecz myśli nie dawały mu spokoju. Nie rozumiał czemu taka kobieta jak ona, dawała przyjemność starym kasztanom. Nie rozumiał również, czemu ją zauważył. Dlaczego właśnie ją spośród całego tłumu ludzi. Wiedział natomiast, że chciałby ją poznać, ale nie był pewny czy ona również pragnęła tego, więc postanowił ją sprawdzić. Zgasił kiepa, wstał i zaczął się ubierać. Patrzyła na niego smutnym wzrokiem. Ubrał się i skierował kroki ku drzwiom.
- Zostań, proszę. - powiedziała cicho.
Odwrócił się do niej. Jego twarz nic nie wyrażała. Już pomyślała, że tak jak wszyscy, wyjdzie i zostawi ją samą. Na pastwę losu, samotną, samiuteńką, łzy ponownie popłynęły po jej policzkach, straciła nadzieję, gdy nagle odezwał się:
- Dobrze, zostanę. - podszedł do niej i przytulił ją, głaszcząc po rudych lokach.
Czuli, że mogliby zostać w tej pozycji po wsze czasy. To był piękny prezent gwiazdkowy.

Zapraszam do umieszczania w tym temacie swych krótkich opowiadań.